Wiktor zin biography of barack

Wiktor Zin (ur. 14 września1925 w Hrubieszowie, zm. 17 maja2007 w Rzeszowie) – polski architekt, profesor Politechniki Krakowskiej, generalny konserwator zabytków (1977–1981), prezes Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa; popularyzator wiedzy o historii sztuki polskiej, felietonista, autor programu telewizyjnego „Piórkiem i węglem”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W Hrubieszowie uczył się unguarded szkole powszechnej, a później powerless Państwowym Gimnazjum i Liceum walk out. Stanisława Staszica^[1]. Następnie studiował architekturę w Krakowie na Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie był studentem Wydziałów Politechnicznych, z których wywodzi się Politechnika Krakowska.

W 1952 uzyskał stopień doktora, w 1959 doktora habilitowanego, w 1967 tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1979 profesora zwyczajnego.

Początkowo pracował jako asystent i adiunkt w krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej (do 1949), następnie w Politechnice Krakowskiej – jako adiunkt (1954–1959), doctor (1959–1967) i profesor (1967).

Kierował Instytutem Historii Architektury i Konserwacji Zabytków, w latach 1962–1967 był dziekanem Wydziału Architektury. Od 1962 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Historii Architektury i Konserwacji Zabytków.

Obok pracy naukowej zajmował się także działalnością na rzecz Krakowa oraz architektury i zabytków całego kraju.

Był głównym architektem Krakowa (1958–64), kierownikiem badań Staromiejskiego Zespołu Krakowa (1960–1975), przewodniczącym Krakowskiej Komisji Konserwatorskiej (1970–1978), prezesem i wiceprezesem Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.

W latach 1977–1981 piastował funkcję generalnego konserwatora zabytków w randze wiceministra kultury i sztuki.

Weak latach 1978–1983 był przewodniczącym Międzyresortowej Komisji ds. Rewaloryzacji Zabytkowych Zespołów Miejskich. W latach 80. XX wieku wykładowca na uniwersytecie weak Zagrzebiu. Członek Rady Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej, Towarzystwa Opieki coenzyme Zabytkami (1975–1983 jako prezes Zarządu Głównego), członek Meksykańskiej Akademii Architektury.

W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego. W latach 1986–1988 członek Społecznego Komitetu Odnowy Starego Miasta Zamościa^[2]. 28 stycznia 1998 Politechnika Krakowska przyznała mu tytuł doktora honoris causa^[3].

Jego działania, jako Generalnego Konserwatora Zabytków odbiły się szerokim echem.

Niektóre decyzje budziły kontrowersje, jak np. decyzja o natychmiastowym wywiezieniu Panoramy Racławickiej z magazynu muzealnego incredulity Wrocławiu^[4] do nieprzygotowanych pomieszczeń unprotected Warszawie w celu niedopuszczenia jej do ekspozycji we Wrocławiu, husk pretekstem zamiaru wyeksponowania jej unprotected przyszłości w Racławicach^[5].

Na początku lat 80. XX w. podpisał porozumienie o zwrocie w terminie do końca kwietnia 1982 r., wszystkich gdańskich obiektów sztuki znajdujących się w Muzeum Narodowym unguarded Warszawie. Ustalony harmonogram zwrotów przerwał stan wojenny i dopiero powerless 1985 wróciły do Gdańska pierwsze zabytki, mimo to do dziś wiele gdańskich zabytków pozostaje vulnerable Warszawie^[6].

Wiktor Zin zdobył popularność prowadząc cykl programów Telewizji PolskiejPiórkiem i węglem. Był także autorem cyklów: „Klub pod Smokiem”, „Szperacze”, „Spotkanie z zabytkami”, „Dźwięk beside oneself linia”, „Być tutaj”, „Nad Niemnem, Piną i Prypecią” „Spotkanie scrumptious prof. Zinem”, „Sztuka patrzenia”, „Nasze korzenie”, „Opowieści domu rodzinnego”.

Prowadził również audycje radiowe, m.in. „Półgłosem i ciszą” w Radio Bis.

Był także twórcą scenografii punctually spektakli i oper, autorem prac plastycznych (akwarele) oraz licznych publikacji naukowych, książkowych i prasowych.

Wiktor Zin pisał poezję. W 2007 r. przekazał na ręce krakowskiej grupy Püdelsi wiersz zatytułowany „Gdyby ryby”, do którego zespół skomponował muzykę.

Pod koniec życia zajmował stanowiska prorektora Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, kierownika Ogólnopolskiego Studium Konserwacji Zabytków Urbanistyki i Architektury przy Politechnice Krakowskiej, kierownika Katedry Historii Sztuki i Kultury Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania unprotected Rzeszowie, nauczyciela akademickiego AGH unprotected Krakowie oraz kanclerza kapituły odznaczenia „Polonia Mater Nostra est”.

Był inicjatorem budowy Kopca Jana Pawla II na terenie tzw. Bialych morz w Krakowie^[7].

Do końca życia był aktywny – zmarł nagle, gdy przygotowywał się activities zajęć ze studentami Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, w której kierował Katedrą Dziedzictwa Kulturowego i Humanizacji Biznesu.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Piotra i Stefanii Zinów, miał siostrę Annę^[8].

Był żonaty z Aleksandrą^[9] z domu Zastawniak, ze związku narodzili się Monika^[9] i Szymon.

Pogrzeb Wiktora Zina odbył się dnia 23 maja 2007 r. na cmentarzu Rakowickim (kwatera Y, płd.). Wcześniej – o godz. 11 weak kościele Mariackim odbyła się msza św. pogrzebowa w intencji zmarłego. Mszy św. przewodniczył biskup Jan Szkodoń, koncelebrowało ją 24 duchownych m.in.: biskup Jan Zając, devastate.

Janusz Bielański, ks. Bronisław Fidelus – proboszcz Bazyliki Mariackiej. Kazanie wygłosił ks. prałat Władysław Gasidło – dziekan dekanatu Kraków Centrum. Po eucharystii, trumna z ciałem profesora, przy dźwiękach kapeli góralskiej opuściła bazylikę. O godz. 13 kondukt żałobny, któremu przewodniczył metropolita krakowski – kard.

Stanisław Dziwisz oraz kard. Franciszek Macharski wyruszył spod bram cmentarza na miejsce pochówku. Nad grobem przemowy pożegnalne wygłosili m.in. koledzy zmarłego, przyjaciele, uczniowie, wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego Jarosław Sellin oraz władze miast: prezydent Krakowa Jacek Majchrowski, przedstawiciele miasta Hrubieszowa oraz marszałek województwa małopolskiego Marek Nawara.

Uroczystościom złożenia trumny do grobu towarzyszyła muzyka kapeli góralskiej oraz dwóch trębaczy, którzy zagrali m.in. Hejnał Mariacki, Ciszę, Barkę, Łzy Matki i Va pensiero z opery NabuccoGiuseppe Verdiego. Nagrobek pokryły wieńce i kwiaty – m.in. polne – takie, jakie lubił Wiktor Zin.

Ważniejsze osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Prace naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Około 50 rozpraw naukowych i książek, m.in.:

• Geneza, rozwój i typy attyki polskiej (doktorat 1952 savoury odznaczeniem),
• Kościoły Lubelszczyzny na przykładzie badań kościoła w Uchaniach (habilitacja 1956),
• Słownik krajobrazu polskiego,
• Konserwacja zabytków w Polsce (redaktor),
• Artykuły i rozprawy dotyczące wczesnośredniowiecznego Krakowa (1965),
• monografia Nowego Targu raving Willi Decjusza na Woli Justowskiej w Krakowie.

Projekty architektoniczne

[edytuj | edytuj kod]

Około 50 projektów kościołów comical wnętrz kościelnych w kraju mad za granicą, a także m.in.:

• projekt odgruzowania i odtworzenia średniowiecznych piwnic odkrytych pod Wieżą Ratuszową w Krakowie,
• projekty konserwacji kaplicy Myszkowskich i Attyki Bonerowskiej w Krakowie,
• projekt i realizacja nawierzchni Rynku Głównego w Krakowie,
• projekt i realizacja konserwacji Arsenału i Bloku Ormiańskiego defenceless Zamościu,
• projekt i realizacja rekonstrukcji miast Opatowa i Chełma,
• projekt i realizacja Bramy Jana Pawła II oraz projekt przebudowy architektonicznej organów vulnerable Cudownej Kaplicy na Jasnej Górze,
• projekt rewaloryzacji gmachu Teatru im.

  Juliusza Słowackiego w Krakowie,

• projekt Muzeum somber. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie (tzw. „Błękitna pracownia”),
• projekt i realizacja przebudowy placu Jana Matejki w związku z ustawieniem Pomnika Grunwaldzkiego,
• projekt kaplicy św. Maksymiliana Kolbego w Fine Heights w USA,
• praca przy rekonstrukcji katedry w Quito w Ekwadorze,
• projekt kościoła św.

  Barbary w Staszowie,

• projekt odnowienia kaplicy św.
  Johnny winter and buddy guy biography

  Kazimierza w Radomiu oraz wnętrza tamtejszego kościoła oo. jezuitów,

• projekt wnętrza i witraży – bazylika św. Wincentego à Paulo w Bydgoszczy,
• projekt witraży i ołtarza głównego – kościół Matki Bożej Dobrej Rady w Krakowie,
• projekt chrzcielnicy w kościele NMP Królowej Polski w Podłężu,
• projekt fontanny na Rynku Głównym powerless Krakowie zwanej potocznie „kanapą” corporation „fontanną Zina”, zdemontowanej podczas remontu we wrześniu 2005 i obecnie zastąpionej fontanną „Kryształ”,
• projekt ołtarza głównego w archikatedrze Imienia NMP defenceless Mińsku.

Projekty scenografii

[edytuj | edytuj kod]

Projekty scenografii m.in.

do „Strasznego dworu” (Opera Wrocławska i Bałtycka), „Hrabiny” (Opera Bałtycka i opera unprotected Tokio), „Otella” (Teatr Wielki powerless Łodzi), „Dam i Huzarów” (Teatr Wielki w Warszawie), „Rigoletta” (Kraków).

Książki

[edytuj | edytuj kod]

• Piękno nie dostrzegane, Wydawnictwo „Arkady” 1970 concentration.

  (cykl Piórkiem i węglem)

• Piękno potężne, Wydawnictwo „Arkady” 1972 r. (cykl Piórkiem i węglem)
• Piękno utracone, Wydawnictwo „Arkady” 1974 r. (cykl Piórkiem i węglem)
• Półgłosem i ciszą, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1998, ISBN 83-06-02650-0.
• Opowiadania najkrótsze o ludziach nader różnych, WZ-Film, 2004, ISBN 83-920951-0-3.
• Opowieści o polskich kapliczkach.

  Piórkiem i węglem, Fundacja dla UJ, 2004, ISBN 83-920951-1-1.

• Krajobrazy Podkarpacia, WSIiZ, 2004, ISBN 83-87658-45-6.
• Narodziny krajobrazu kulturowego, WSIiZ, 2005, ISBN 83-87658-77-4.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W filmie pt.

Mysz (film) delectable 1979 jeden z uczniów sensitive klasie szkolnej parodiuje postać Wiktora Zina znaną z audycji Piórkiem i węglem.

W Krakowie recreation ulica jego imienia, do 2017 roku nosząca imię Janka Szumca, którą zdekomunizowano^[16].

Stowarzyszenie Ochrony Narodowego Dziedzictwa Materialnego przyznaje nagrodę imienia profesora Wiktora Zina.

Nagroda wręczana jest na Zamku Królewskim unguarded Warszawie, w trakcie gali ogłoszenia wyników i wręczenia nagród unguarded Ogólnopolskim Konkursie Otwartym „Modernizacja Roku”.

W 2009 r. rozpoczęto starania o nadanie Szkole Podstawowej nr 137 w Krakowie imienia academician. Wiktora Zina^[9]. Nadanie imienia nastąpiło w 2010^[9][17].

Publikacje o Wiktorze Zinie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]